Pauline Koehorst

De buitenkant moet glimmen

Wanneer iemand zich voortdurend voordoet als iemand die men niet echt is, kan dat verschillende gevolgen hebben. Ik doe even een greep uit de doos: stress en emotionele belasting, verlies van authentieke relaties, mentale gezondheidsproblemen, gevoel van leegte en onvoldaanheid, verlies van eigen identiteit, belemmering van pesoonlijke groei en aantasting van zelfvertrouwen.

Kortom. Het is belangrijk om met jezelf in contact te blijven en jezelf te accepteren zoals je bent, omdat dit kan leiden tot een gezonder en bevredigender leven.

Lees meer >> | 404 keer bekeken

Dagdromen: de bron van oneindige creativiteit

Volgens Sigmund Freud was dagdromen en fantaseren te vergelijken met wat schrijvers doen als ze een verhaal bedenken, en een voortzetting van spelen zoals we dat als kind deden: een wereld verzinnen waarin we zelf de hoofdrol spelen. Albert Einstein vatte het goed samen: Logica brengt je van A naar B, maar verbeelding brengt je overal. Over tijd en ruimte hoef je je in ieder geval geen zorgen te maken en kun je eindeloos vertoeven op bijvoorbeeld de maan, zonder daar tonnen voor te hoeven betalen. Je kunt zijn wie je wilt en alles bereiken wat in het dagelijkse leven niet lukt. 

Lees meer >> | 384 keer bekeken

Je bent vrijer dan je denkt.

Heel veel van wat we doen, hebben we geleerd van mensen waar we vroeger mee te maken hadden. Daarmee zijn ook veel gedragsregels ontstaan, die geënt zijn op de normen en waarden van die anderen. Die gedragsregels zijn ingeprent en gaan niet zomaar weg. Wanneer je je bewust bent dat je een opgelegde gedragsregel toepast, kun je die hooguit omzeilen, maar veel staan op het standje ‘automatisme’ en bepalen nog steeds de keuzes die je nu maakt. 

Wat helpt is wanneer je jezelf visualiseert als een computer die vol staat met bestanden. Open ze een voor een en vraag jezelf af of de inhoud strookt met wat jij wilt en doet. Hoor je stemmetjes als: dat kun jij niet, je moet niet zeuren of zeggen ze iets anders waardoor ze je in de weg staan, dan bepalen ze niet wie jij bent en donder je ze in je digitale prullenbakje.  Alleen dan kun je jezelf loskoppelen van je verleden.

Lees meer >> | 399 keer bekeken

Nietzsche 123 jaar na zijn dood nog steeds van invloed

Als ik onderstaande gedachtegoed van Nietzsche nu eens op mijn negentiende levensjaar had gelezen, dan had ik tenminste durven vertrouwen dat het wespennest waarin ik me bevond nuttig was voor mijn verdere ontwikkeling. Nog steeds pluk ik de vruchten van die periode en ligt het ver genoeg achter me om de emoties weer op te durven zoeken om mijn verhaal meer verdieping te geven.

Volgens Nietzsche kan een te veilig leven leiden tot verveling,  middelmatigheid en een gebrek aan betekenis. Hij geloofde dat ware groei en bloei voortkomen uit het aangaan van uitdagingen, het overwinnen van obstakels en het omarmen van risico’s. Hij zag het gevaar als een essentieel onderdeel van het menselijk bestaan en geloofde dat we juist door het onder ogen zien en overwinnen van gevaren onze kracht en potentieel kunnen realiseren.

Lees meer >> | 406 keer bekeken

Het enorme voordeel van dagboeken schrijven

Vanmorgen vroeg ik me ineens af; worden er in dit digitale tijdperk eigenlijk nog dagboeken geschreven?

Het zou eeuwig zonde zijn wanneer belangrijke gebeurtenissen uit je leven vervagen en je jaren later niet precies meer weet hoe het zat. Ik heb gedurende een lange tijd  dagboeken geschreven. Dan baal ik over de hiaten in sommige omschreven gebeurtenissen. Aan de andere kant is het dan geweldig leuk om de missende stukjes nieuw leven in te blazen door middel van zintuiglijke ervaringen, hoe je je toen voelde en wat je dacht. Mijn manuscript telt inmiddels meer dan vijfhonderd bladzijdes. Mijn schrijfcoach Hedwig van Lier helpt mij mijn verhaal scherp te houden, door aan te geven waar ik zintuiglijke ervaringen en gedachtes zou kunnen toevoegen of juist weglaten, met als doel dat het verhaal nergens inzakt of juist te snel gaat. Ik word enthousiast van de uitwerking ervan. Alsof je als lezer nog beter het verhaal wordt ingezogen.

Lees meer >> | 374 keer bekeken

Hulde aan het katholicisme

Maar niet heus. Nog steeds zijn we bezig met het ruimen van de puinhopen veroorzaakt door het katholieke geloof.  

Het was ergens in de jaren tachtig dat mijn toen vijfenvijftigjarige moeder naar een programma zat te kijken waarin de paus werd uitgelicht. Met een zalverige blik zei ze: ‘Wat een fantastische man is dat toch. Als je ziet wat hij allemaal voor zijn volk heeft betekend!' Kreun…

Hoe dubbel kun je als vrouw zijn, om dit te zeggen. Ze was verre van blij met de rol die haar lieftallige paus haar had toebedeeld. Haar identiteit gooide ze de vuilnisbak in en ze gaf zich met voelbare ingehouden woede over aan haar lot als moeder en verlengstuk van haar man. 

Het is inmiddels 2023 en op scholen zijn ze weer bezig kinderen en jongeren seksuele vorming te geven. Het katholicisme is natuurlijk niet de enige oorzaak waarom dit weer moet, maar toch bedankt, lieve Paus.

Lees meer >> | 337 keer bekeken

Is er iets mis met onze kinderen?

Kinderen met zware psychische klachten, zoals anorexia of suïcidale neigingen, staan soms maanden op de wachtlijst voor jeugdhulp, omdat deze volloopt met hulpvragen vanuit talloze andere jongeren, waarvan men zegt dat die het minder hard nodig hebben.

Dit roept vragen bij mij op. Op dit moment wordt er zoveel van jongeren verwacht dat ik, bij de gedachte alleen al hoofdpijn krijg. Dat jongeren soms flink lijden, is van alle tijden. Maar de sociale media die bij jongeren van nu prestige en gezien worden afdwingt, de zoektocht van wat ze met hun leven willen, welke beroepskeuze ze moeten maken, wat hun identiteit is, hun seksuele voorkeur, heen en weer geslingerd worden tussen gescheiden ouders, en dan naast alle andere belachelijke hoeveelheid keuzemogelijkheden een op de achtergrond woedende oorlog, die overal voelbaar is. 

Het kan zijn dat ik nog e.e.a. vergeten ben, maar voor nu vind ik het wel even genoeg. 

Lees meer >> | 284 keer bekeken

Intergenerationeel trauma bewezen

Veel mensen erven de traumatische ervaringen van hun ouders, grootouders en overgrootouders. Dat kan zijn omdat trauma vaak onbewust voelbaar aanwezig is in de opvoeding en in de familierelaties. Recent onderzoek wijst uit dat trauma ook via de genen kan worden doorgegeven aan het nageslacht. (intergenerationeel of transgenerationeel trauma).

In veel culturen is het geloof in een bovennatuurlijke wereld, waarin voorouders een cruciale rol spelen, eeuwenoud gedachtengoed. Veel kunstenaars maken dat gedachtengoed, dat ze van ouders en grootouders hebben meegekregen, onderdeel van hun spiritual journey.

De spirituele erfenis bevat niet alleen positieve kanten. Het is een continu strijdtoneel: engelen demonen, energieën of geesten die er vechten om territorium. Voor veel kunstenaars is hun werk een spiegel, die helpt de confrontatie met bijvoorbeeld pijn of onbehandeld trauma aan te gaan. Zo kunnen obstakels overwonnen worden en kan pijn en trauma die families soms al generaties lang met zich meedragen, doorbroken worden.

Een tentoonstelling die hierover gaat heet ‘Spirituele urgentie’ en is te zien tot en met 10 april in Stedelijk Museum Schiedam. 

Lees meer >> | 353 keer bekeken

Leidt vrijheid van meningsuiting wel tot vrijheid

Dat iedereen mag zeggen wat haar of hem dwars zit is een belangrijk verworven goed. Echter wanneer het aanzet tot geweld, haat zaaien, discriminatie, belediging, valse informatie, inmenging in de privacy, kan het levens ernstig ontwrichten. 

Kinderboekenschrijver Pim Lammers (29 jaar) schreef voor digitaal cultureel magazijn Optimist een verhaal voor volwassenen, over een jeugdvoetballer die misbruikt werd door zijn trainer. Hierin werden drie zinnen over seksueel overschrijdend gedrag compleet uit de context gehaald en op sociale media gedeeld. Het mondde uit tot haatberichten en doodsbedreigingen richting deze jonge schrijver.

Met schrijven of welke kunstvorm ook, geeft de maker een stukje van haar/zijn visie op een andere dan gangbare manier bloot, met als doel mensen op een andere manier te laten kijken en in te laten leven. Wanneer we niet uitkijken, en vlak geschreeuw alle ruimte krijgt, behoren creatieve beroepen straks tot het verleden.

Lees meer >> | 352 keer bekeken

Diagnose synesthesie brengt magie van de verbeelding om zeep

Het omschrijven van zintuiglijke ervaringen in een boek kan helpen bij het creëren van een meeslepend verhaal dat de lezer in staat stelt zich te verbinden met de personages en de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. Maar wat als bij de schrijver één zintuig leidt tot automatische, onvrijwillige ervaringen in een ander zintuig? Is het dan nog wel te volgen voor de gemiddelde lezer? Een zeldzaam kleine hoeveelheid mensen heeft dit fenomeen, dat synesthesie heet. Zij kunnen bijvoorbeeld kleuren zien wanneer ze muziek horen, of geuren ruiken bij het zien van een bepaalde kleur. Ervaringen uit verschillende zintuiglijke gebieden (bijv. oog en tastzin) worden met elkaar verbonden, meestal op grond van een gevoelsovereenkomst. Toch zet deze bij elkaar gesprokkelde informatie mij aan het denken. Behoren dan niet alle creatievelingen, wat de wetenschap beweert, tot dit zeldzaam kleine percentage? Want juist zij halen zintuiglijke ervaringen uit hun context en geven er een nieuwe betekenis aan.

Alhoewel de werking van de hersenen mateloos boeiend is, vind ik dat we eens moeten  ophouden met alles in hokjes te willen proppen.  

Lees meer >> | 369 keer bekeken